บทที่ 351

ถนนทอดยาวเบื้องใต้ร่างเขา เป็นทางยาวที่ปูด้วยหิน ฝุ่นธุลีคลุ้งจางๆ อยู่เบื้องหลังกีบม้าที่ควบตะบึง อลาริคนั่งตัวตรงบนอานม้า ทว่ามือที่กุมบังเหียนกลับทรยศเขา—มันบีบแน่นและเกร็งเกินไป

ยิ่งเขาขี่ม้าเข้าไปใกล้ ปราสาทก็ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นจรดขอบฟ้า หมู่หอคอยของมันตั้งตระหง่านแหลมคมตัดกับผืนฟ้า บ้าน... ที่หนั...